Η αλήθεια για τις μετοχές της "Τράπεζας της Ανατολής"

Σάλος έχει προκληθεί τις τελευταίες ημέρες σχετικά με μετοχές κάποιων δικαιούχων από την Πάτρα από μια πολύ παλιά τράπεζα, την "Τράπεζα της Ανατολής". Φυσικά ο "σάλος" που έχει προκληθεί διαδίδεται μόνο στο internet και τα blogs, καθώς η αρχή έγινε από το zougla.gr και όχι από τα ΜΜΕ. Όπως είναι και λογικό άλλωστε. Ο ρόλος των ΜΜΕ είναι πια ξεκάθαρος, να σκοτώνει δηλαδή κάθε ελπίδα για κάτι καλύτερο και να καταδυναστεύει συναισθηματικά τους ανθρώπους, καθώς τους καταβάλει νοητικά με δυσάρεστες και προπαγανδιστικές ειδήσεις σε καθημερινή και εικοσιτετράωρη βάση. Ας πάρουμε όμως τα πράγματα με τη σειρά. Το ακόλουθο απόσπασμα για αρχή:

Τα όσα αναφέρονται φαντάζουν απίστευτα, και όμως είναι πέρα για πέρα αληθινά! 

Η "Τράπεζα της Ανατολής"-"Banque d’ Orient" ήταν μια τράπεζα που ιδρύθηκε στα 1904 από την Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος και αναπτύχθηκε στις περιοχές της Θεσσαλονίκης, της Σμύρνης και της Αλεξάνδρειας. Η δυναμική της τράπεζας αυτής σε μικρό χρονικό διάστημα είχε απογειωθεί, καθώς η ευκατάστατη (και μη) αγροτιά εκείνης της περιόδου κατέθετε κατά κόρον τα χρήματα της από τις γεωργικές δραστηριότητες και το εμπόριο στην Τράπεζα εκείνη. Στην πορεία, το 1932 η Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος αποφάσισε να εξαγοράσει την θυγατρική της "Τράπεζα της Ανατολής", οπότε και γίνεται η προβλεπόμενη συγχώνευση. 

Πέρα από τις καταθέσεις των οποίων την τύχη δεν γνωρίζουμε, πολλοί πελάτες της "νεκρής" πλέον Τράπεζας της Ανατολής είχαν επενδύσει τα χρήματα τους σε μετοχές που είχε εκδώσει η τράπεζα, όπως άλλωστε συνηθίζεται και μέχρι σήμερα από όλες τις τράπεζες.  Πολύς κόσμος ευκατάστατος έσπευσε να τις αγοράσει. Όταν όμως ανακοινώθηκε η εξαγορά της Τράπεζας της Ανατολής επικράτησε η πλήρης απογοήτευση και σύγχυση, καθώς (φαινομενικά) ο κόσμος έχανε πλέον τα χρήματα που είχε επενδύσει σε μετοχές. Οι λεπτομέρειες ξεκινούν από δω και έπειτα.

Βάση νόμου, σε μια εξαγορά κάποιας θυγατρικής εταιρίας όπως στην προκειμένη περίπτωση απαιτείται "εκκαθάριση", η αποτίμηση δηλαδή όλων των μετοχικών της κεφαλαίων και ο νομικο-οικονομικός τους διακανονισμός προκειμένου να μην υπάρχουν οφειλές σε δημόσιο και σε τρίτους (κατά συνέπεια και στους μετόχους-καταθέτες-πελάτες της τράπεζας). Η διαδικασία αυτή δεν έγινε ποτέ, καθώς η εξαγορά συνέπεσε με την τότε χρεωκοπία της Ελλάδος και την υποτίμηση του νομίσματος της, της δραχμής. Την εκκαθάριση αν και είχαν αναλάβει να διενεργήσουν τρεις εκκαθαριστές κατόπιν συνελεύσεως της Τράπεζας της Ανατολής λίγο πριν το κλείσιμο της, συγκυριακά δεν πραγματοποιήθηκε, και έτσι το θέμα του διακανονισμού των μετοχών εκείνων ξεκινά να εκκρεμεί.

Πολύς κόσμος κατέστρεψε ή και παραμέλησε τις μετοχές που είχε αγοράσει. Κανείς δεν τους ενημέρωσε για την ισχύ τους, καθώς και όλοι οι εμπλεκόμενοι (υπάλληλοι, οικονομικοί σύμβουλοι, κλπ) τους παραπλανούσαν με το πρόσχημα ότι η αξία των μετοχών αυτών ήταν ουσιαστικά ανύπαρκτη. 

Το θέμα είναι πως στις αγορές μετοχών που είχαν γίνει τότε, η Εθνική Τράπεζα της Γαλλίας εγγυήθηκε την αποπληρωμή των μετοχών σε .... ΧΡΥΣΟ. Το ίδιο "λάθος" έκανε στην πορεία η Εθνική Τράπεζα της Γερμανίας κατά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο ("Deutche Bank"). Και το παιχνίδι του "χαμένου θησαυρού"  ξεκινάει από εδώ και πέρα. 

Η Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος, καθώς και οι προαναφερθείσες σήμερα ζουν και βασιλεύουν. Συνεπώς, και βάση της ισχύουσας νομοθεσίας (νόμος 18/1944) οφείλει την αποπληρωμή των οφειλών της σε ιδιώτες κατόχους μετοχών της, καθώς οι εγγυήσεις σε χρυσό ήταν και είναι υπαρκτές. Το όλο θέμα είναι πως οι μετοχές της Τράπεζας της Ανατολής είναι εγγυημένες στην αποπληρωμή τους σε χρυσό και όχι σε συνάλλαγμα, οπότε και θα μπορούσαν να είναι παντελώς άχρηστες μέχρι σήμερα. Ο χρυσός αποτελεί διαχρονικό και πολύτιμο μέσο αποπληρωμής, καθώς ήταν και είναι η καλύτερη δυνατή εγγύηση. Αυτό το "λάθος" έκανε λοιπόν η παραπάνω τραπεζική κοινοπραξία. 

Έτσι, εμφανίστηκε μια οικογένεια από την Πάτρα, η οικογένεια Σώρρα. Ανακάλυψε πως διαθέτει 40 τέτοιες μετοχές και ξεκινά την αναζήτηση της αλήθειας για την αξία τους και την πιθανή αποπληρωμή τους. Φυσικά η πόρτα της Εθνικής Τράπεζας άνοιξε με τα βίας για να συζητηθεί το θέμα. Τα ψέματα και η παραπλάνηση της τράπεζας απέναντι στους οφειλέτες της ήταν και είναι ασύστολα, οπότε προβαίνει στην έκδοση και σχετικής επιστολής σχετικά με το πλασματικό αντίκρυσμα των μετοχών αυτών και την μηδαμινή ουσιαστικά αξία τους.

Η οικογένεια Σώρρα δεν ησυχάζει και καταφεύγει για νομικές και οικονομικού χαρακτήρα συμβουλές στην Αμερική και στα... "χωράφια" της Wall Street. Επικαλείται τον επιφανή Έλληνα οικονομολόγο και καθηγητή οικονομικών στο Πανεπιστήμιο του Maryland στις ΗΠΑ, κύριο Θεόδωρο Καρυώτη. Ο καθηγητής αναλαμβάνει εκτενή μελέτη πάνω στο θέμα και φυσικά την αποτίμηση των μετοχών. Τα αποτελέσματα ήταν (και είναι) εξωπραγματικά. Η αποτίμηση του καθηγητή δείχνει πως μετά την πάροδο τόσων ετών και με δεδομένη την αξία του χρυσού που εκτινάχθηκε στα ύψη (μετά από πάνω από έναν αιώνα από την αγορά αυτών των μετοχών), εκτιμά την σημερινή αξία των μετοχών σε συνάλλαγμα στα 670 δισ ευρώ εκάστη (!). Η συνολική αξία των 40 μετοχών (σε χρυσό) που διαθέτει η οικογένεια φτάνει τα 30 τρισ. ευρώ, ενώ το παγκόσμιο ακαθάριστο εγχώριο προϊόν είναι (ενδεικτικά από το ακόλουθο γράφημα της Google μέχρι ΚΑΙ το 2009) 58,26 τρισ. δολάρια, δηλαδή πολύ χονδρικά κάπου στα 45 τρις ευρώ (!!). Τα συμπεράσματα που προκύπτουν είναι εξωφρενικά. Τα χρήματα προσεγγίζουν το παγκόσμιο χρέος (www.economist.com, όπου υπάρχει ένας διαδραστικός χάρτης με το τρέχον παγκόσμιο χρέος σε δολάρια), οπότε καταλαβαίνουμε την ασύλληπτη, αλλά ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ παρόλα αυτά αξία των μετοχών αυτών, καθώς το αντίκρυσμα τους είναι πραγματικός χρυσός.

Η οικογένεια Σώρρα ξεκίνησε να διεκδικεί τα χρήματα αυτά σε αποπληρωμή της μεγαλύτερης δυνατής αξίας των μετοχών, ωστόσο οι δυσκολίες που συνάντησε ήταν προφανής και σκόπιμες. Η Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος πρότεινε ένα στυλ "διακανονισμού" μέσω μιας βρετανικής εταιρίας η οποία μπορούσε να καταβάλει το ποσό του 1,5 δις ευρώ. Όσο λιγότερα δηλαδή τόσο το καλύτερο. Οι χειρισμοί της κοινοπραξίας των παραπάνω τραπεζών και δη της Εθνικής Τράπεζας της Ελλάδος ήταν καίριες, προκειμένου να αποφύγουν την ευθεία εμπλοκή τους στο θέμα και να αποτρέψουν μελλοντικά παρόμοιες περιπτώσεις.Οι δικαιούχοι ωστόσο δεν υπέκυψαν, δεν συμβιβάστηκαν και προχώρησαν σε μια πολύ έξυπνη και χαρακτηριστική κίνηση. Δημιούργησαν την μη κερδοσκοπική εταιρία "END" (Ellas Never Die, END = "τέλος") με έδρα την Ελλάδα.Στην θέση του προέδρου ο καταξιωμένος καρδιολόγος στην Νέα Υόρκη Εμμανουήλ Λαμπράκης και αντιπρόεδρος ο έγκυρος οικονομολόγος που προαναφέρθηκε, ο Θεόδωρος Καρυώτης. Κάθε άλλο παρά τυχαίες οι προσωπικότητες στο "τιμόνι" αυτής της εταιρίας.Στην συνέχεια η οικογένεια Σώρρα προχώρησε σε δωρεά 4 μετοχών στην εταιρία "END", οπότε νομικά εξαναγκάζεται το Ελληνικό Δημόσιο και ο μεγαλύτερος εφιάλτης του, η Εφορία, να εκδώσει διπλότυπο είσπραξης του ανάλογου φόρου δωρεάς που για τις Μ.Κ.Ο. είναι της τάξης του 0,5%, στην προκειμένη περίπτωση περί τα 13,5 δισ. ευρώ. Με αυτή τους την κίνηση οι δικαιούχοι των μετοχών προκαλώντας την φορολόγηση αυτών των χρημάτων προκαλούν αυτομάτως και την αναγνώριση τους! Φυσικά η Εφορία παρέπεμψε το θέμα στο Υπουργείο Οικονομικών.Σκοπός της "END" είναι η αποπληρωμή του δημοσίου χρέους που βασανίζει τόσο καιρό τους Έλληνες πολίτες. Χρήματα που προσωπικά πιστεύω ποτέ δεν χρωστούσαν πραγματικά, παρά μόνο εικονικά (στα χαρτιά δηλαδή). Μια και μόνο μετοχή φτάνει να αποπληρώσει το δημόσιο χρέος της Ελλάδας κατά μιάμιση φορά (εφόσον αυτό κυμαίνεται πλέον κάπου στα 450 δισ. ευρώ).Τα χρήματα αυτά ΔΕΝ μπορούν να καταβληθούν "ούτε και από παράλληλο" σύμπαν όπως ανέφερε χαριτολογώντας ένας εξαίρετος νεαρός μαθηματικός και μεταπτυχιακός φοιτητής οικονομικών, ο Νίκος Χ., καθώς η παρούσα ανάρτηση οφείλεται αφενός στον θόρυβο που έχει δημιουργηθεί από την υπόθεση αυτή και αφετέρου από την κουβέντα που είχαμε στο θέμα αυτό. Τα στοιχεία που έχουν διαρρεύσει είναι πάρα πολλά. Η οικογένεια Σώρρα ξεκίνησε να προσεγγίζει από το 2009 την Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος, όμως εκείνη με δόλιο τρόπο προσπάθησε απλά να εξαγοράσει μέσω μια αγγλικής εταιρίας τις μετοχές αυτές έναντι 6 δισ. ευρώ. Οι δικαιούχοι κινήθηκαν καίρια. Γνωρίζουν πολύ καλά ότι ότι η εξωφρενική αυτή καταβολή ΔΕΝ μπορεί να γίνει ποτέ, όμως γνωρίζουν πως μπορούν να επιδιώξουν έναν οποιοδήποτε οικονομικό διακανονισμό, όπως η αποπληρωμή του χρέους της χώρας μας, και όπως γνωρίζουν πως μπορούν να εξαγοράσουν (!) την Εθνική Τράπεζα της Γαλλίας και της Γερμανίας ή και να τις καταστρέψουν σε περίπτωση που δεν προκύψει κάποιος σαφής και ευνοϊκός διακανονισμός από αυτούς που επιδιώκει η END δικαστικά πλέον.
Η πάσα αλήθεια είναι πως όλα όσα διεκδικούν οι δικαιούχοι μέσω της εταιρίας τους και όλα όσα επιδιώκουν είναι πέρα για πέρα έγκυρα και νόμιμα! Ο "πόλεμος" που όπως φανταζόμαστε έχει ήδη ξεκινήσει θα ναι μεγάλος και σκληρός. Το οικονομικό σύστημα (θέμα μελλοντικής μου ανάρτησης) είναι πέρα για πέρα άθλιο, σαθρό, σάπιο, χυδαίο, και όπως αλλιώς μπορεί κάποιος να το χαρακτηρίσει. Γι αυτό και τα κενά και οι αδυναμίες του είναι τέτοιες, όπου οι περιπτώσεις όπως και αυτή δείχνουν να αυτοκαταστρέφεται, να πέφτει μόνο του σαν οικοδόμημα φτιαγμένο από τραπουλόχαρτα. Όπως επίσης πέρα για πέρα βάσιμες και πραγματικές είναι οι εκτιμήσεις των μετοχών αυτών.
Ας είναι καλά οι "περίφημες" τράπεζες της Γαλλίας και μετέπειτα της Γερμανίας που εγγυήθηκαν την αποπληρωμή των δικαιούχων σε... ΧΡΥΣΟ! Ας πρόσεχαν.
Ευχαριστώ πολύ τον Νίκο για την πολύτιμη βοήθεια του στην μελέτη μου.
Τα λέμε, Ստելիոս