Η παρούσα ανάρτηση αφορά την απλοϊκή αποσυνθετική ανάλυση της λέξεως αυτής, της λέξεως "Νεοέλληνας". Με μια πρώτη εντύπωση, και με μια δεύτερη οπτική φαίνεται πως κάτι τέτοιο δεν είναι αναγκαίο. Είναι μάλλον ανόητο και περιττό, θα σκεφτεί κανείς. Αφενός ναι, αφετέρου στις "χαζές" απορίες οφείλονται και όλες οι μεγάλες ανακαλύψεις σε τούτο τον κόσμο. Δεν θα κάνουμε δα μια "μεγάλη ανακάλυψη", ωστόσο το άκουσμα της λέξεως αυτής με ξενίζει και με προβληματίζει από μικρό παιδί. Οπότε χρήζει ουσιαστικότερης σκέψεως και προσοχής.
Λίγη ετυμολογία για αρχή:
Nεοέλληνας ο [neoélinas] Ο5 : Έλληνας της νεότερης Ελλάδας.
[λόγ. Nεοέλλ(ην) -ηνας < νεο- + Έλλην]
είναι η απλούστερη και προφανέστερη εξήγηση της λέξεως αυτής από ένα οποιοδήποτε ηλεκτρονικό ή έντυπο λεξικό. Η κυριολεκτική σημασία και απόδοση της λέξεως είναι κατά γενική ομολογία δεκτή και ορθή. Όμως θα ερευνήσουμε την λογική ευστάθεια της και κατά συνέπεια την ορθή της ή όχι καθιέρωση.
Η πατρίδα μας, με χιλιάδες χρόνια Ιστορίας και κουλτούρας στην πλάτη της, έχει υποστεί το αναγκαίο "κακό" της παρόδου του χρόνου. Και μάλιστα όχι και τόσο "φυσιολογικά". Αν μεταπηδήσουμε από την Αρχαία Κλασική Ελλάδα και αναλογιστούμε Ιστορικά γεγονότα τα οποία στιγμάτισαν την Ιστορία της, όπως η Οθωμανική κυριαρχία, οι Βαλκανικοί Πόλεμοι, ο Πρώτος καθώς και ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος, ο Εμφύλιος πόλεμος η Χούντα η Μεταπολίτευση και ένα κάρο άλλα γεγονότα, όλα αυτά διαμορφώνουν σήμερα ένα "παλιό ιστορικό υπόβαθρο". Εύλογα συγκρίνουμε με το παρόν "υπόβαθρο" οπότε καταλήγουμε πολύ πρόχειρα σε μια ιστορική πορεία μιας σύγχρονης χώρας και εποχής, όπου όλα τα προαναφερθέντα γεγονότα ανήκουν χαρακτηριστικά στο παρελθόν, άρα η παρούσα εποχή και περίοδος χαρακτηρίζεται μεταγενέστερη, νεότερη, ή σύγχρονη. Το θέμα όμως που προκύπτει με τους χαρακτηρισμούς "νεότερη και σύγχρονη" είναι προφανές νομίζω. Για αυτό και συνεχίζουμε βαθύτερα την αποσυνθετική μας ανάλυση.
Σίγουρα κάποιος που σκέφτεται καθώς διαβάζει αυτές τις γραμμές να δημιουργεί ήδη στο μυαλό του την υπόνοια των όλων όσων ακολουθούν. Αν κάνουμε την απλούστατη ερώτηση στον εαυτό μας, ή σε κάποιον τέλος πάντων για το αν "είναι η χώρα μας νεότερη και σύγχρονη", φαντάζομαι πως οι απαντήσεις θα είναι αρνητικές και μάλιστα θα ποικίλουν. Πως μπορεί να είναι μια χώρα "νεότερη" και "σύγχρονη" όχι εκ των (ιστορικών) πραγμάτων, αλλά επί της ουσίας, όταν για πάνω από 19 χρόνια διατηρεί σταθερά τα επίπεδα του πληθυσμού της, διατηρώντας με την ίδια σταθερότητα την θνησιμότητα και την υπογεννητικότητα σε πολύ υψηλά επίπεδα; Και αυτά όταν μάλιστα δεν έχουν θεσπιστεί ΠΟΤΕ κάποια βοηθητικά ή καίρια μέτρα για την αντιμετώπιση αυτών των προβλημάτων; Πως μπορεί μια χώρα, να θεωρηθεί "νεότερη" όταν ο ελάχιστος πληθυσμός που ζει σε αυτήν (βάση των παραπάνω "ανεπίλυτων" προβλημάτων) είναι κατακερματισμένος σε χιλιάδες μικρές ανούσιες και ντροπιαστικές πολλές φορές "υποομάδες"; Υπάρχει κάποια άλλη "σύγχρονη" χώρα σε αυτό τον πλανήτη, όπου τα οκτώ από τα δέκα εκατομμύρια των κατοίκων της (τα υπόλοιπα δυο σύμφωνα με επίσημα στοιχεία είναι νόμιμοι αλλοδαποί, ποιος μπορεί να εκτιμήσει τον πραγματικό αριθμό των λαθρομεταναστών...) είναι ομαδοποιημένα σε πολιτικές, αθλητικές, οργανωτικές, ρατσιστικές και πλήθος άλλων "κάστες", όπου ο τρόπος με τον οποίο τις υποστηρίζουν και υπάγονται σε αυτές θυμίζει προϊστορικούς ανθρώπους σε ένστικτα και νοοτροπία;
Κλασικότερα παραδείγματα για κάποιον που δεν έχει καταλάβει ακόμα, είναι τα γήπεδα. Είναι τα συλλαλητήρια κάτω στην Αθήνα, είναι οι φοιτητικές εκλογές και οι κομματικές αντιπαραθέσεις, τόσο πολιτικών προσώπων, όσο και προσώπων που εθελοτυφλούν για τα δικά τους υποκειμενικά συμφέροντα και τους υποστηρίζουν πάντα. Είναι μια χώρα "νεότερη και σύγχρονη" όταν η ανεργία μαστίζει μεγάλα μέρη του πληθυσμού της; Όταν δεν υπάρχει εμπόριο, βιομηχανία, ποιοτική και ουσιαστική εκπαίδευση σε όλες τις βαθμίδες; Υπάρχουν πολλά ακόμη παραδείγματα, ωστόσο δεν θα αναλωθώ στην μακρηγορία των. Θυμίζουν οι στάσεις και οι νοοτροπίες των "σύγχρονων" Ελλήνων μια "νεότερη και σύγχρονη" χώρα προέλευσης των; Θυμίζει ένα σύγχρονος Έλληνας ότι είναι καθόλα σύγχρονος και νεότερος όταν τον ρωτάμε αν γνωρίζει σχετικά με τα πραγματικά αίτια της Επαναστάσεως μας; Αν γνωρίζει για τους πρώτους ιστορικούς πολέμους στην Αρχαία μας πατρίδα, αν γνωρίζει το έργο του Μεγάλου Αλεξάνδρου, του επιφανέστερου Έλλην που υπήρξε ποτέ; Αν τον ρωτήσουμε τι σημαίνει για αυτόν η ημερομηνία "3 Φεβρουαρίου 1830" τι θα αποκριθεί; Αν τον ρωτήσουμε πόσες λωρίδες έχει η σημαία μας και τι ακριβώς Εκείνη συμβολίζει, τι θα μας πει; Αν τον ρωτήσουμε πόσες στροφές αποτελούν τον Εθνικό μας Ύμνο, ή ποια η διαφορά μεταξύ 28ης Οκτωβρίου και 25ης Μαρτίου τι θα μας πει; Είναι νεότερος, αν δεν γνωρίζει το τι έχει προηγηθεί από αυτόν; Και τότε τι μέλλον θα έχει αν δεν γνωρίζει καν το παρελθόν του, και είναι αποκομμένος από αυτό;
Όχι δεν επρόκειτο για εθνικιστικό παραλήρημα, ούτε και για επίδειξη γνώσεων σε αντικειμενική κλίμακα. Όλα αυτά είναι πράγματα τα οποία έχω συναντήσει και συναντώ ακόμη προς μεγάλη μου απογοήτευση. Δεν υπάρχει λαός στον σύγχρονο κόσμο που να μην γνωρίζει τα βασικά για την Ιστορία του και την Ιστορική του προέλευση. Η Ελλάς υπήρξε η πρωτοπόρος της Ιστορίας, άρα πως είναι δυνατόν τα "σύγχρονα" παιδιά της να μην γνωρίζουν καν τα βασικά; Και αν αυτό τελικά ισχύει σε καθολικό επίπεδο (γιατί δεν λέμε ότι το κλίμα αυτό είναι γενικό απλά το ποσοστό αυτών των ανθρώπων είναι τραγικά μεγάλο) τότε πως μπορούν οι Έλληνες αυτού του τόπου να χαρακτηρίζονται "νεότεροι" ή "σύγχρονοι"; Και να το πάμε σύμφωνα και με τον ορισμό του λεξικού αρχικά. Μπορεί μια χώρα να είναι "νεότερη" όχι εκ των πραγμάτων αλλά επί της ουσίας όταν επικρατούν όλες οι γνωστές καταστάσεις που όλοι παρακολουθούμε και μας βασανίζουν; Όταν η κουλτούρα των κατοίκων της είναι εκμηδενισμένη; Τότε πως μπορεί να ευσταθεί και να έχει ορθή λογική και φιλοσοφική βάση αυτό ο ορισμός; Ο ορισμός του Νεοέλληνα;
Εκτιμώ πως οι Έλληνες, πέσανε σε μια αέναη παγίδα που ούτε λίγο ούτε πολύ συντηρούν την θέση τους μέσα σε αυτή, αλλά δεν κάνουν και τίποτε για να την αποφύγουν. Είναι παγιδευμένοι αενάως. Ας αφήσουμε όλα τα παραπάνω στην άκρη, και ας σκεφτούμε αν υπάρχει πουθενά στον κόσμο "νεοάγγλος", "νεογάλλος", "νεοαμερικανός", "νεορώσος" και πάει λέγοντας! Γράψτε σε οποιονδήποτε επεξεργαστή κειμένου κάποια από όλες αυτές τις λέξεις και θα διαπιστώσετε πως θα σας τις επισημαίνει μόνιμα σαν λάθος. Και πολύ λογικά γιατί δεν υφίστανται αυτές οι λέξεις άρα, δεν υφίστανται (όπως γνωρίζουμε και εμείς άλλωστε από τα ακούσματα μας) οι παραπάνω έννοιες. Όταν γράφει κανείς όμως την λέξη Νεοέλληνας δεν βλέπει καμία λάθος επισήμανση από την επεξεργαστή κειμένου του.
Θέλω να πω πως όλο αυτό ήταν και είναι μια σκοπιμότητα, ένα λεκτικό λογοπαίγνιο τόσο "αθώο" που το δεχτήκαμε και το χρησιμοποιούμε και με καμάρι (όπως βλέπω κάποιους δήθεν νεοφιλελεύθερους), αλλά στην πράξη τόσο ύπουλο. Ο νεοέλληνας, είναι δήθεν η νέα "εκδοχή" του Έλληνα. Του ανθρώπου του τιμούσε την Ιστορία και την κουλτούρα του στο έπακρο. Όμως κάνει το ίδιο και ο νεοέλληνας; Τώρα με τόσες ξενικές προσμίξεις, λ.χ. Η Βασιλεία, Η Χούντα και άλλα σχετικά θέματα, επέφεραν την χρήση και καθιέρωση αυτού του "όρου".
Όπως όμως αναφέραμε και παραπάνω, δεν υπάρχουν "νεοάγγλοι", γιατί δεν δέχονται λέει αυτό τον διαχωρισμό για τον λόγο ότι ο λαός και η κουλτούρα τους αποτελούν ένα ενιαίο και αδιάσπαστο σύνολο, οπότε δεν δέχονται την αποκοπή και απόσπαση τους από τις ρίζες τους ούτε καν ετυμολογικά. Κατά τα άλλα είναι υπερσύγχρονη χώρα η Αγγλία, είναι μια νέα χώρα και αυτή όπως και εμείς, και όπως όλες οι σύγχρονες χώρες ανά τον κόσμο. Όμως και πάλι ο Έλληνας, για πολλοστή φορά έπεσε στο αυλάκι που τον έβαλαν να ζει οι υπονομευτές του.
Προσωπικά δεν δέχτηκα ποτέ αυτόν τον όρο. Γιατί δεν είμαι καινούργια εκδοχή, δεν είμαι "νεοέλληνας", είμαι όμως και θα είμαι για πάντα Έλληνας. Γιατί πάντα θα σκέφτομαι πιο μπροστά και πιο ουσιαστικά όλα όσα θέλουνε να μου πασάρουν, θα έχω την αντίληψη και την επίγνωση των πραγμάτων που με περιβάλλουν και προηγούνται από εμένα, όπως η Ιστορία της πατρίδας μου. Και έτσι πάνω σε αυτό δεν θα μπορέσει να με χτυπήσει κανείς και τίποτε. Είναι απλά η δική μου στάση και η δική μου οπτική πάνω στο θέμα. Μην δέχεστε ποτέ και εσείς αυτόν τον όρο, ούτε για τους φίλους σας αλλά κυρίως ούτε για τα παιδιά σας. Γιατί η λέξη "Έλληνας", είναι μια βαριά κληρονομιά από όποια πλευρά και αν το πάρουμε όχι μόνο ιστορική, οπότε οποιαδήποτε λεκτική παραλλαγή (και μάλιστα ανούσια καθιερωμένη όπως είδαμε) είναι ΒΕΒΗΛΩΣΗ.
Η αποσύνθεση έχει κάνει καλά το έργο της σε βάρος μας, για ακόμα μια φορά... Όμως η αποσύνθεση είναι δίκοπο μαχαίρι... χαρακτηρίζει την σαπίλα σε βάρος μας, χαρακτηρίζει όμως και το δυνατό μας όπλο για ουσιαστικότερη σκέψη...
Τα λέμε, Ստելիոս
Η μεγαλοπρέπεια του παρελθόντος...
και η δυσωδία της αποσύνθεσης, επί του παρόντος.... τα σχόλια δικά σας....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου